HELSINKI

Zaterdag ben ik met drie meiden van de opleiding naar Helsinki gevlogen. Daar hadden we een middag, een nacht en de volgende ochtend. Door een couchsurfingmeeting heb ik na twee uur de meiden waarmee ik gevlogen ben achter me gelaten, en ben ik naar de meeting ben.
Daar heb ik een paar aardige mensen ontmoet. Om 18u hadden we bij het hostel afgesproken omdat onze bagage niet mee was gekomen met onze vlucht. Deze zou dus nagebracht worden naar het hostel. Om zes uur was dit er nog niet. Dus ik ging mijn nieuwe vrienden weer opzoeken. We zijn naar het hoogste punt van Helsinki gegaan, op een toren, met een prachtig uitzicht vanaf een wc. Daarna moest ik het echt Helsinki/Finland ontdekken, vond ik. Dus ik vroeg wat ik dan moest zien. Het kwam erop neer dat we naar een ander deel van de stad gingen, met de tram waarvoor je niet ging betalen (doen de finnen ook).
Daar hebben we eerst bij iemand thuis wat gedronken,(ondanks dit volgens verschillende bronnen niet vaak voorkomt, dat je door een Fin thuis wordt uigenodigd) voordat we naar een karaoke bar zijn gegaan, karaoke is ook heel populair hier in Finland, het maakt allemaal niet uit of je wel of niet kan zingen. En het mooie is ook dat niemand elkaar uitlacht bij het vals zingen. Ze schamen zich dan ook niet, hoewel ze dat soms toch echt wel eens moeten doen.
Over het algemeen zijn Finnen een heel degelijk volk, maar toen ik om half een de tram terugpakte naar het centrum heb ik toch wel even mijn ogen uitgekeken. In Utrecht heb je af en toe een zwalkend iemand, maar hier is dat dus standaard. Ze doen je niets, ze zijn niet lastig, schreeuwen niet, maar ze zijn wel gewoon aanwezig. Interessant.